Giewont śpiący rycerz

Giewont śpiący rycerz

Można pomylić, będąc w Tatrach, nazwy różnych szczytów, ale Giewont jest tak charakterystyczny, że raczej nikt w tym przypadku nie zaliczy wpadki. Według legendy jest to rycerz, który chciał bronić swojej siostry przed niechcianymi zalotami. Został na niego rzucony czar i teraz rycerz śpi strzegąc jednocześnie spokoju Zakopanego i Tatr. Na szczycie Giewontu króluje krzyż, który jest darem mieszkańców Zakopanego, ufundowanym w 1900 roku. Większość turystów może nie za pierwszym, ale kolejnym pobytem w Tatrach decyduje się na zdobycie szczytu. Ze statystyk wynika, że jest to góra bardzo niebezpieczna dla niedoświadczonych turystów i trzeba zachować spore środki ostrożności, zwłaszcza przy zmiennej pogodzie. Na Giewont można wejść trzema szlakami. Dość popularny jest ten wiodący z Kasprowego Wierchu. Jeśli na Kasprowy wjedziemy kolejką, to droga na Giewont nie powinna nam zająć więcej niż dwie godziny. Najtrudniejszy szlak natomiast prowadzi z Doliny Strążyskiej, zwłaszcza, że początkowo jest to szlak niezwykle kamienisty. Wielu spacerowiczom wystarczy jednak krótki spacerek Strążyską i podziwianie Giewontu z dołu. Jeśli powietrze jest przejrzyste taką przyjemność można smakować godzinami. Decydując się na wycieczkę na Giewont trzeba pamiętać, że góra ta jest tak popularna, że w okresie letnim może okazać się, że aby na nią wejść będziemy musieli postać w kolejce przez długie godziny. Jeżeli chcemy takiej sytuacji uniknąć powinniśmy zdecydować się na wejście na szlak prowadzący na Giewont bardzo wcześnie. Godzina 6 to naprawdę minimum, które zapewni nam spokojne zdobycie tego jakże znanego tatrzańskiego szczytu.